Mijn eerste ervaring met het testen van vreemden (en hoe dat me verder bracht)
Toen ik net begon met NEI therapie, wist ik één ding zeker: ik wil mensen écht gaan helpen. Maar om een eigen praktijk te starten, moest ik eerst oefenen. En dat betekende dat ik de stap moest zetten om mensen te testen die ik nog niet kende.
Dat vond ik ontzettend spannend.
Zelfvertrouwen was op dat moment een thema waar ik actief mee werkte, ook in mijn eigen NEI sessies. Ik testte mezelf regelmatig op beperkende overtuigingen zoals “ik ben niet goed genoeg” of “ik durf mezelf niet te laten zien”.
Maar oefenen met mensen die me al kenden voelde veilig. De echte uitdaging lag in het onbekende.
Ik besloot mijn angst om te buigen in actie en zette een berichtje in de buurtapp:
"Ik ben NEI therapeut in opleiding en zoek een paar mensen die als proefpersoon willen meedoen aan een sessie."
Wat er toen gebeurde had ik nooit verwacht. Binnen korte tijd kreeg ik meer dan 35 reacties. Ik was ontroerd, overweldigd, dankbaar — en licht in paniek, want ik had op dat moment maar tijd voor vier sessies.
Ik koos intuïtief vier mensen uit. Vier totaal verschillende personen, met verschillende klachten, levensverhalen en energieën. Sommigen stonden meteen open voor NEI therapie, anderen wisten eigenlijk niet goed wat ze konden verwachten.
De één voelde na de sessie direct een verschil: meer rust, helderheid, of zelfs minder lichamelijke klachten. De ander had moeite zich volledig over te geven aan het proces, of vond het spannend om zich zo open te stellen aan iemand die werkte met het onderbewuste.
En toch was elke sessie waardevol. Voor hen én voor mij.
Ik leerde om écht te vertrouwen op mijn intuïtie, op mijn afstemming met de biotensor en op de kracht van de methode. Maar vooral: ik leerde dat ik dit kan. Dat ik mensen iets mag aanreiken wat verandering brengt — zacht, maar diep.
Die vier proefpersonen gaven me het laatste zetje. Vanaf dat moment wist ik: ik ben klaar om mijn praktijk te starten.